Nga Erion Murataj
Cdo gjë e parashikuar s’mund të vërtetohet lehtë . E në fakt ka disa rrethana që ndonjëherë faktojnë parashikimet .
Madje ndodh si sot në Elbasan që akumulimi i tepërt i pisllekut në kohe shpërthen edhe pusetat .
Edhe pse për disa ishte ditë pushimi , për disa të tjerë ditë proçesi , për disa ditë sehiri dhe për shumicën ditë neverie, fati e deshi që të faktonte atë që ishte parashikuar .
Panorama dhe realiteti i mamallarëve dhe baballarëve të kombit të bën të zësh hundët me dorë .
Fati e deshi që mbikqyrja të bëhej nga ushtarë dhe ushtare të orgjisë tri-polare të politikës e pislleku i tyre të shpërthente pusetat e brishta të ujërave të zeza të qytetarëve, që në çdo rast janë më të pastër se peisazhi politik i një qyteti që damkoset për shkak të impotencës së ideve politike që palët nuk ofrojnë prej 32 vitesh .
Shumë njerëz të ndodhur në pisllekun që nxorën në sipërfaqe pusetat, zunë hundët me duar .
Në fakt kanë 32 vjet që nuhasin pa kompromis erën e neveritshme të orgjisë politike, pusetat e të cilës nuk reshtin së ndoturi të ardhmen e një qyteti që meriton minimalisht qetësi e dinjitet .
Kuptohet që pusetën politike s’mund ta pastrosh si Bashkia atë të UKZ .
Do pak moral, do pak dinjitet, do pak guxim që mos i mbash erë kërmës së sehirxhinjve dhe atyre që proçes quajnë riciklimin e fekaleve në ujë të pijshëm .
Në çdo rast hundët me duar do zënë çdo ditë për ata që kanë nuhatje .