Nga:Qerime Daçi
Diçka më shqetësoi , një zhurëm po e ndigjoj fërkova duart me sytë , u shtriva lehtë e lehtë u ngrita si flehtë, e si një pemë në lartësi.
Shikova nga ballkoni, se ç’ishte kjo zhurem që po ndigjoj ishte, serenata që për mua ai/ ajo e këndoj , zërin e ëmbel të tij / saj e ndigjova thashë me vete eh!Sa u vonova.
Lehtë buzeqesha, nga lartë , më buzëqeshi-buzëqeshi e u afrua një hap. Lehtë e përshëndeta, dhe më vrap dola në oborr për një moment mbeta e shtangur si e ngrirë , mu afrua e më tha, ti je si ëmbëlsirë.
Serenata zgjati pak më shumë , se unë u vonova të dal në ballkon por sapo dola seç më pikoi një lot ishte loti i lumturisë ishte loti i dashurisë.
Serenata jote më goditi në shpirt .
Me serenatën tënde më bëre akoma për vete se ti je trandafili i kësaj ere.
